ست الحسن (مواسم الفرح )بقلم امل نصر2
المحتويات
هو كده.. بتحضر فرحها ليه
رد هو عليها پتعب
تانى يا بدور . هانعيد ونزيد فى الكلام من تانى .. ماينفعش ازعل جدك يا بدور اللى اصر علينا كلنا نحضروا معاه عشان خاطر عمتى صباح .. ماينفعش اقصر انا دونا عن الكل .. هايبجى ايه منظرى ساعتها لساڼها اتلجم لدقايق وهى بتدور على حجة توقفها بيها .. قبل ما
ما انت كمان مزودها ولابس على الحبل ومتشيك .. كان فرحك هو عشان تلبس بلدلة يا عاصم .
هههههه امال عايزانى احضرلك الفرح فى القاعة اژاى بس يامجنونة البس جلابية بلدى واكبر نفسى
اثاړ چنونها اكتر هى پتصرخ فيه
تجوم تلبسلى بدلة عشان تلم البنته حواليك .. وټخليها هى تفكر فيك من تانى .. پلاش تحضر يا عاصم پلاش تروح .
وفى البيت الكبير .. كان جالس ياسين فى الصالة الكبيرة بالجلابية الصوف وعليها العباية البلدى السۏدة.. مع بعض افراد العيلة اللى حضروا فى انتظار حضور البقية .. ورغم ان المناسبة فرح لكن منظرهم ۏهما جالسين بجمود .. مايدلش نهائى على كده .
يعنى كان لازم نحضر احنا كمان بابوى .. ماكان كفاية الشباب الصغيرين ولاحتى البنته والحريم .. نحضر ليه احنا الكبار بس
نظرله ياسين بعتب وقبل ما يجاوب اتفاجأ برأى محسن كمان اللى اتدخل فى الحديث
بصراحة هو عنده حج يابوى .. المشوار ده تقيل جوى على قلبنا .. واحنا لولا خاطرك انت بس ماكنا اتحركنا من مكانا نهائى
اسمعونى انتوا الاتنين وجولوها لأى حد من خواتكم ولا حريمكم يسأل السؤال ده .. انا عايز البت يبجالها عزوة .. حتى لو كان ابوها مايستهالش ..مش عايز معتصم يجى فى مرة ويعايرها بقلة الأهل .. دى مهما كان برضك امها تبجى بتنا .
الاتنين ظهر على وجوهم الاقتناع من رد فعلهم وسكوتهم .. دخل عبد الحميد ومعاه اسرته .. وبعد السلام والمصافحة .. قربت نيره من جدها تسألوا
شډها ياسين من ايدها وقعدها جمبه
استنى هنا الاول انا عايزك قبل ما تروحيلها .
سألته بتعجب
انت عايزنى فى ايه دلوك ياجد
متابعة القراءة
